Intiatiefnemers Douwe Bootsma en Jelger de Jong hebben in augustus een prachtige tocht gemaakt met de aak met als doel een week met jongeren te zeilen en als kers op de taart via de Noordzee naar IJmuiden te varen en mee te varen met de Sail-In parade op het IJ. Jelger schrijft als volgt:

‘Met de glasaaltjes naar Sail Amsterdam’

‘Hierbij een reisverslag van de Palingaak wat natuurlijk begint in Heeg en eindigt in Heeg.

Op zondag 17 augustus om tien uur is het grootste deel van de bemanning aan boord en kan er gevaren worden, eerst naar Workum. Het weer leent zich goed om nog wat te oefenen en daarmee de kennis weer wat op te poetsen, voor een enkeling is het zelfs pas de tweede keer op de palingaak. In Workum komt het laatste deel van de bemanning aan boord en daarmee ook de kok en is de eerste van vele heerlijke maaltijden aan dek gekomen.

Het blijkt dat de volgende dag erg weinig wind voorspeld is, terwijl er nu nog een lekker briesje staat. Dus onder het motto ‘mooi weer en verse vis moet je nemen als het er is’ meteen besloten om het IJsselmeer op en naar Den Oever te varen. Dit bleek een fantastisch idee te zijn, want we hebben echt heerlijk gezeild en vertrokken rond acht uur vanuit Workum en om één uur in de nacht lagen we op een prachtig plekje in de jachthaven van den Oever.’

‘Een bijkomend voordeel van de nacht pakken om naar Den Oever te varen is dat we heerlijk konden uitslapen voordat we de sluis door gingen om door te varen naar Den Helder. Het had namelijk geen enkele zin om eerder te gaan omdat er dan nog te veel stroom tegen zou lopen en we dus niet vooruit zouden kunnen komen onder zeil. En we proberen uiteraard zoveel mogelijk te zeilen.

De stroom begint langzaamaan mee te lopen en we gaan steeds harder richting Den Helder. Daar aangekomen rond zes uur ‘s avonds is het dus etenstijd en de wraps zijn dan al klaar. Uitslapen is er morgen niet bij, want we willen wel stroom mee om bij Den Helder vandaan te komen. We krijgen er in de nacht nog een bemanningslid bij en dan zijn we echt compleet om een stukje over zee te gaan.

Half zes in de ochtend vertrekken we om op deze manier zoveel mogelijk stroom mee te pakken naar buiten. Het is verder een schitterende tocht naar IJmuiden. De wind loopt lekker mee en er is weinig zeegang, hoe anders toen we met een groot deel van deze ploeg een jaar geleden koers zetten richting Londen. Nu kan iedereen er dus ook echt van genieten en de stemming is opperbest aan boord, er wordt zelfs nog voor een jarige thuisblijver gezongen.’

Eenmaal in IJmuiden varen we een rondje langs vele schepen die dan al aanwezig zijn voor Sail. Dan gaan we door de sluis op zoek naar een ligplaats, die vinden we bij een aantal andere traditionele schepen die het prima vinden dat we blijven liggen. We blijken aan een kade van Rijkswaterstaat te liggen en er kunnen zelfs de volgende dag voor de Sail-in nog opstappers het terrein opgelaten worden. Laten we nou net nog een paar vaste vrijwilligers in de buurt hebben die daar graag gebruik van willen maken, zo loopt het allemaal beter dan verwacht. We maken ook contact met de buren die erg enthousiast zijn over de palingaak en deze bieden ons een ligplaats aan in Amsterdam, we mogen bij ze langszij. Dus we kunnen langer in Amsterdam blijven dan verwacht.

De Sail-in zelf is een hele belevenis, niemand van de bemanning heeft dit ooit meegemaakt. Onze ligplaats vlakbij de grote zeesluizen is fantastisch, we kunnen de deelnemende schepen zo mooi voorbij zien komen. Op een gegeven moment gooien we los en voegen ons bij de andere schepen in de stoet, zo start onze reis richting Amsterdam. Zoveel schepen is een prachtig gezicht, groot en klein, alles vaart door elkaar heen. Ook langs de kant staan ontzettend veel mensen te kijken. Het is ook wel goed opletten geblazen, Douwe en Jelger wisselen elkaar maar een beetje af met sturen en er staan wat mensen op het voordek om als het nodig is een stootkussen naast het schip te hangen.

Hoe dichter bij we komen des te krapper het is, maar we varen rustig door en komen zonder schade aan op de ligplaats. In de avond hebben we mooi even een rondje kunnen lopen om alle prachtig verlichte schepen te kunnen bekijken.

Op donderdag zijn we welkom aan boord van het schip ‘Stad Amsterdam’. Hier worden we enthousiast rondgeleid door een enthousiaste bootsman die ons van alles uitlegt over het hoe, wat, waar en waarom van de tuigage.

Het is inmiddels vrijdag en we gaan Amsterdam achter ons laten, vandaag is Enkhuizen het doel en als we langs het Paard van Marken varen worden we vastgelegd door de vuurtorenwachter aldaar, dat zorgt voor mooie beelden. De nacht brengen we door bij het Zuiderzeemuseum.

Het is zaterdag en vandaag gaan we terug naar Heeg, het doel blijft zoveel mogelijk zeilen en we proberen om naar Stavoren te komen, maar al snel hebben we in de gaten dat dat de hele dag zal duren en dus wordt het doel bijgesteld naar Lemmer.
Lemmer is bezeild, al is het vandaag erg buiig, er is af en toe heel veel wind uit een bui en het volgende moment liggen we praktisch stil. Maar we komen zeilend in Lemmer aan.

Vanaf hier is het de sluis door en varend op de motor naar Heeg, we komen rond kwart voor vijf aan in Heeg en daar staat zelfs een ontvangstcomité voor ons klaar.

Nu is de cirkel weer rond, en hebben we deze week dit mooie schip weer aan heel veel mensen kunnen laten zien en er uiteraard zelf ook van genoten. Om de week goed af te sluiten hebben we met zijn allen van het laatste eten aan boord een waar feestmaal genoten.’

Wij zijn de Gemeente Sudwest Fryslân en het Ondernemersfonds van de Ondernemers Vereniging Heeg (OVH2000) bijzondere dank verschuldigd voor de steun die zij ons bieden bij het organiseren en bereikbaar maken van deze zeereizen met jongeren.